Çok Cesursun Diyorlar

Anlamını bilmediğimiz, öğrenene kadar duymadığımız bu diyabet ismini bir anda hayatımızın içinde bulduk. Bense ne olduğunu anlayamıyordum. Çevremde gözyaşı vardı. Hele canım annemde. Benden o anıları hep saklarlar, ama ağızlarından kaçırdıkları da olur. Hastanede geçirdiğimiz yirmi yedi günün çoğunu annem diyabet hakkında eğitim kitapları okuyarak geçirmiş. Bense dakikada bir aletle gelip parmaklarıma batırdıkları şeyin ne olduğunu çözmeye çalışırdım. Bir de makinenin gösterdiği çizgilerin ne olduğunu merak ederdim.

Şimdi çok cesursun diyorlar. Bende bu cesurluğumu bebeklikte yaşadığım olaylara bağlıyorum. Çünkü henüz yirmi yedi aylıkken yaşamın gerçeklerini öğrenmeye başladım.