Diyabete Neden Bir Çözüm Bulunmasın ?

Abdulsamet Musaoğlu

İnsanın kendi kendini desteklemesi her konuda zordur. İnsan her zaman diğer insanlar tarafından sevilmek , sayılmak ve desteklenmek ister. Biz diyabet sayesinde kendi kendimizi destekliyor ve yine diyabet sayesinde bundan hiç rahatsız olmuyor ve kendimzi güçlü hissediyoruz. Hepimiz biliyoruz ki tıp her gün ilerliyor ve bir gün diyabet hastalığınada bir çözüm blunacak. İnsan en kötü oalrak şöyle düşünmeli dünyada neler icat ediliyor değişik değişik malzemeler değişik ve bilinmeyen hastalıklara değişik yönetmeler bulunuyor diyabete neden bir çözüm bulunmasın ? . Pankreas organının insülin üretmesi çok mu zor ? . Günümüz şartlarına göre evet çok zor fakat hiçbir zaman umudumuzu yitirmemeliyiz. Örneğin ben bazen şeker hastası olduğumu bile unutoyrum . Yani unutuyorum derken aklıma hiç gelmiyor. Kan şekeri değerlerim yüksek seyrettiğinde moralimi hiç bozmuyorum bunlar olağan şeyler olduğu için . Yani kendimi özel hissettiğim bile oluyor meslea diyorumki benim kadar kim sebze yiyebilir ki ? . Veya yiyorlar mıdır acaba ? diye . Bakın böyle şeylerle bile mutlu olabiliyorum . Bunları düşündükçe daha sağlıklı ve zinde olduğuma kanaat getiriyorum .Bence hepimiz böyle yaparsak diyabette bizi etkileyecek veya moralimizi bozacak hiçbir hoşnutsuzluk kalmayacak . Ayrıca örneklerde alabiliriz çevremizden veya televizyonda gördüğümüz herhangi bir ünlüden . O insanlar motivasyonlarıyla bizlere güç verebilirler. Mesela benim çevremde diyabetli bir insan olmamasına rağmen bu beni etkilemiyor . tabiikide var fakat çoğu yaşlı insanlar . Hiç yaşıtım olan diyabetli yok . Fakat bu beni yine etkileyemiyor çünkü diyorum ben şu kadar yıllık diyabet hastasıyım kim bilir bu yaşlı insanlar ne kadar? . En iyi şöyle düşünüyorum ben daha çok gencim önümde uzuun bir yol var ve tıp ilerliyor mutlaka bir çözüm bulunacak diyorum . En önemliside diyabetin diğer hastalıklara hitaben daha ön planda tutulduğunu görüyorum . Yani kamplar düzenliyoruz bilgiler alıyoruz kitaplar alıyoruz doktorlarımız bizim için çabalıyor . Diğer hastalıkların şu ana kadar yaşam tarzı iyi bir dost v.b olarak nitelendirildiğini hiç duymadım fakat diyabet öyle . Bu yüzden buda bana güç veriyor ve bir kez daha diyabeti sevmemin ne kadar doğru olduğunu görüyorum . Çözülmeyecek hiçbir şey yok hayatımızda . Elbet bizlerde bir gün sağlığımıza kavuşacağız. Zaten diyabet bizi diğer arkadaşlarımızın ailemizin v.b yaptığı paylaşımlardan mahrum bırakmıyor ki ? . Herşeiy olduğu gibi yapıyoruz mutlaka. Kendi adıma konuşacak olursam , şahsıma hiçbir zaman sen diyabetlisin bunu yapamazsın denilmedi . Yalnızca soruldu sen yapabilecek misin diye . Bende doğru cevabı verdim . O yüzden üzülecek hiçbir şey yok diye düşünüyorum . Zaten her gün kan şekeri ölçümleri yapıyoruz iğnelerimizi yapıyoruz sonradan kan şekeri değerlerimizi not ediyoruz bu bizi sıksada mecbur olduğumuz için bizde sevmeye çalışıyoruz diyabeti . O yüzden ben diyabetliyim diye üzülenlerin yalnızca boş yere zaman kaybettiklerini düşünüyorum bence onlarda kendi içlerindeki hegemonyayı yıkıp normal hayata dönüş yapsınlar .Herşeye rağmen ben eminim bu gdişin yarın U dönüşü var 😉

Bu gönderiyi paylaş